image Άχρονος Τόπος

Μαλακιά ζωή

Φιλόξενο, δίνει την ευκαιρία στους άλλους να το εξερευνήσουν, συνήθως όμως αυτοί το πληγώνουν. Το χρησιμοποιούν και το παρατάνε, έχοντας ωφεληθεί όσο μπορούσαν από αυτό. Κάποιες φορές, γοητεύει για λίγο τους περαστικούς, μα τελικά, κανείς δε το αγαπά. Κι ας είχε τόσα πολλά να δώσει.

Κείμενο - Φωτογραφίες
Σίμος Μπουρούς


Τεράστιο, άχαρο, επιβλητικό και μόνο του. Δεν ταιριάζει με το περιβάλλον γύρω του.

Τεράστιο, άχαρο, επιβλητικό και μόνο του. Δεν ταιριάζει με το περιβάλλον γύρω του. Κι όμως μένει εκεί ριζωμένο από τη γέννησή του. Και όσο περνάει ο χρόνος από πάνω του, συνεχώς αλλάζει. Εξωτερικά μένει σχεδόν ίδιο, αλλά μέσα του αποσαθρώνεται. Χάνονται κομμάτια του σημαντικά, όμως δεν αλλάζει ουσιαστικά. Απλά δίνεται άλλη διάσταση στην εσωτερικότητά του. Γίνεται κάτι μοναδικό, ιδιαίτερο, αλλά όχι αυτό που το προόριζαν.

  • Περισσότερα

    Φιλόξενο, δίνει την ευκαιρία στους άλλους να το εξερευνήσουν, συνήθως όμως αυτοί το πληγώνουν. Το χρησιμοποιούν και το παρατάνε, έχοντας ωφεληθεί όσο μπορούσαν από αυτό. Κάποιες φορές, γοητεύει για λίγο τους περαστικούς, μα τελικά, κανείς δε το αγαπά. Κι ας είχε τόσα πολλά να δώσει.

    Μακριά από το φως, είναι ο «εαυτός» του. Ήσυχο, ήρεμο, ίσως λίγο βλοσυρό, αλλά ειλικρινές. Δείχνει την πραγματική του, παράξενη ομορφιά. Όποιος τελικά την δει, μπορεί να καταλάβει και την αξία του. Για να δεις όμως στο σκοτάδι, πρέπει να είσαι εξοικειωμένος. Αν δεν είσαι, δεν είναι εύκολο, θέλει κόπο.

    Θέλει να φύγει από εκεί, μα δε μπορεί. Και έτσι απλά, μένει τελματωμένο να διαβρώνεται αργά. Και μένει εκεί. Μόνο του. Θηριώδες, μα αόρατο, σε πρώτο πλάνο, μα ποτέ πρωταγωνιστής.