Δεν υπάρχει νομίζω άλλο τόσο χαρακτηριστικό αντικείμενο που να μας ταξιδεύει γραμμή πίσω στην παιδική μας ηλικία όσο το ποδήλατο. Με το ποδήλατο δοκιμάσαμε για πρώτη φόρα την αίσθηση της ελευθερίας τρέχοντας ξέγνοιαστα στον ανοιχτό δρόμο, ήταν το πιο ταχύ, το όμορφο όχημα για να εφορμήσουμε με λαχτάρα στα πρωτόειδωμένα τοπία της παιδικής μας ηλικίας και αξοκολουθεί και αργότερα όταν το αντικρύζουμε να μας συνεπαίρνει με τη χάρη του, να μας συνδέει με μνήμες που που μας καθόρισαν, με την αθώοτητα που χάθηκε καθώς πήραμε το δρόμο των μεγάλων, όπως χαμένο ίσως αισθάνεται και αυτό το ποδήλατο μέσα σε αυτό το χώρο.