Παπόριας | Paporias |28’ |2015 | Χίος

Οι καραβομαραγκοί τείνουν να εκλείψουν. Πολλοί παραδίδουν τα όπλα.  Κάποιοι ακόμη μάχονται…με νύχια και με δόντια. Να κρατήσουν και να μεταδώσουν το πολύτιμο κληροδότημα.  Ένας από αυτούς είναι και ο Δημήτρης Μωράκης- με το παρατσούκλι Παπόριας, στη Χίο.
Traditional shipbuilders in Greece are bound to become extinct. Many of them have given up. Some are still struggling to preserve and transfer their precious legacy, a responsibility weighing heavy on their shoulders. One of them is Dimitris Morakis, on the island of Chios, with origins from the “sandy beaches of Homer” (Asia Minor).

Σκηνοθεσία – Φωτογραφία:
 Στρατής Βογιατζής
Σενάριο
:Στρατής Βογιατζής | Γιάννης Αδρίμης
Μοντάζ
: Γογώ Μπέμπελου
Μουσική – Mιξάζ
: Βασίλης Ντοκάκης
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ο Tυφλός Ψαράς | Τhe Blind Fisherman | 38′ | 2012 | Χίος

Παρακολουθούμε τη ζωή του Γιάννη Κουκούμιαλου, που όντας τυφλός και χωρίς χέρι, ψαρεύει στη θάλασσα τα τελευταία 70 χρόνια της ζωής του. Σαλπάρουμε με τον κυρ Γιάννη σε ένα ταξίδι που το παραμύθι και ο ρεαλισμός είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, βλέποντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια αυτού του ιδιαίτερου ψαρά, σε μια πορεία που αποκαλύπτει το σθένος και την υπέρβαση του ανθρώπινου πνεύματος.
This documentary presents the life of 83-year old Yannis Koukoumialos who, although having lost his sight and his arm, fishes in the open sea for the past 70 years of his life.We follow Mr. Yannis on his travels, we document his everyday life and we become witnesses of a life where  realism and poetry are  two sides of the same coin.

Σκηνοθεσία
: Στρατής Βογιατζής | Θέκλα Μαλάμου
Σενάριο
: Στρατής Βογιατζής | Θέκλα Μαλάμου |Ιωάννα Πογιαντζή
Διεύθυνση Φωτογραφίας: 
Θέκλα Μαλάμου | Στρατής Βογιατζής
Φωτογραφίες: 
Θέκλα Μαλάμου
Μοντάζ: 
Ιωάννα Πογιαντζή
Μουσική | Μιξάζ: 
Χρύσανθος Χριστοδούλου
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Μαύρη Γη | Black Land | 24΄|2014 | Χίος

Οι κάτοικοι της Χίου βίωσαν με τοn πιο σκληρό τρόπο, με μια καταστροφική πυρκαγιά που ξέσπασε τον Αύγουστο του 2012, τη νέμεση, το αποτέλεσμα της αποκοπής της σύνδεσης του ανθρώπου με τον τόπο του. Σ’αυτή την ιστορία πρωταγωνιστής δεν είναι ο άνθρωπος αλλά ο τόπος ο οποίος αφηγείται μέσα από τις στάχτες του την κραυγή του καθώς ακολουθούμε τον αγώνα των ανθρώπων ενάντια στην καταστροφική φωτιά, και τις μεταβολές του τόπου μέσα στον επόμενο χρόνο.
Black Land is a documentary about the devastating fire that broke out on the island of Chios, Greece, in August 2012, considered as one of the biggest catastrophes in the island’s history. The people’s attempts  to put out the fire are documented together with the transformation of the landscape during the four seasons of the following year. Images of beauty and terror are revealed throughout the film, as an outcome of the fire.

Σκηνοθεσία – Φωτογραφία: 
Στρατής Βογιατζής
Σενάριο: 
Στρατής Βογιατζής | Aδρίμης Γιάννης
Μοντάζ – Μιξάζ:
 Θανάσης Σπυρόπουλος
Μουσική
: Χρύσανθος Χριστοδούλου
Μιξάζ: 
Θανάσης Σπυρόπουλος | Χρύσανθος Χριστοδούλου
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Χρυσό Δάσος  | Forest of Gold |28’| 2014 | Χαλκιδική

Ο Γιώργος Καλύβας είναι ένας γεωργός που ζει μόνος του μέσα στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών, καλλιεργώντας με αφοσίωση τις καρυδιές του, τις καστανιές του και φροντίζοντας τα μελίσσια του. Η πρόθεση μιας πολυεθνικής να κατασκευάσει ένα ορυχείο χρυσού μερικά μέτρα από το κτήμα του Γιώργου, έχει δημιουργήσει μια άνιση μάχη και έχει πολλαπλασιάσει τηn μοναξιά και την απόγνωσή του. Παρόλο που ο ίδιος δεν ήθελε τον πόλεμο, ο πόλεμος ήρθε στο κατώφλι του.
Giorgis Kalivas is a farmer living alone in the primitive forest of Skouries in northern Greece, cultivating his land. His grandfather’s land and the forest of Skouries in general are threatened because of its richness in minerals. The intention of a multinational company to build a mine a few metres away from Giorgis’ land, has created an unequal battle, multiplying his loneliness and despair.

Σκηνοθεσία
: Στρατής Βογιατζής
Δ/νση Φωτογραφίας: 
Στρατής Βογιατζής | Θέκλα Μαλάμου
Σενάριο
: Αλεξάνδρα Σαλίμπα | Θοδωρής Αρμάος
Μοντάζ: 
Θοδωρής Αρμάος
Μουσική: 
Χρύσανθος Χριστοδούλου
Επιμέλεια: 
Αλεξάνδρα Σαλίμπα | Χρύσανθος Χριστοδούλου
Μιξάζ
: Θανάσης Σπυρόπουλος | Χρύσανθος Χριστοδούλου
Παραγωγή Caravan Project

Το Σπιθάρι | Spithari | 8′ | 2013 | Μαραθώνας
Σκηνοθεσία: Γιάννης Αδρίμης

Το Σπιθάρι είναι ένα εγχείρημα που ξεκίνησε από έξι ανθρώπους μετά τα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος. Αποφάσισαν να ξαναζωντανέψουν έναν τόπο ρημαγμένο από τις πυρκαγιές του 2009, με την σπίθα μιας άλλης αντίληψης για την πραγματικότητα και ένα σύστημα αξιών που θα έχει τις βάσεις του σε ανθρώπινες σχέσεις ισότητας,ομότιμης συνεργατικότητας και συμβιωτικής σχέσης με τη φύση και τους πόρους της. Το εγχείρημα Σπιθάρι μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια παγκόσμια κίνηση ανθρώπων “από τα κάτω” που προσπαθούν να αυτοδιαχειριστούν τη ζωή τους με όπλο την ελεύθερη ροή της πληροφορίας, την δικτύωση και την ομότιμη παραγωγή.
Spithari is a collective formed by six individuals after the Syntagma square movement. They decided to revivify a land destroyed by the fires of 2009, with the spark (in Greek: spitha) of a different perception of reality and a value system based on human relationships of equality, cooperativism and a symbiotic relationship with nature and its resources. The Spithari project can be included in a global movement of people at grass-roots level who try to self-manage their lives armed with free flow of information, networking and peer production.

Η Πνοή της Πόλης  |11΄| 2016 | Κρήτη

 H ταινία “Η Πνοή της Πόλης” κινηματογραφήθηκε από μαθητές διαφορετικών σχολείων του Ρεθύμνου, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής δράσης ” Εργαστήρι Ιστοριών” / Story Lab του Caravan Project, που έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2015 στην Κρήτη. Η ταινία πραγματεύεται την ιστορία που κρύβεται πίσω από τον δημοτικό κήπο που βρίσκεται στην καρδιά του Ρεθύμνου.

Κοινωνικό ωδείο | Social Conservatorioum |20΄| 2014 | Αθήνα

Η ταινία καταγράφει μία συλλογικότητα μουσικών στην Αθήνα που έχει θέσει ως στόχο της, να προσφέρει αφιλοκερδώς μαθήματα μουσικής σε όσους επιθυμούν να μάθουν μουσική αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που βασίζεται στην αλληλεγγύη,  όπου η αγάπη για την μουσική έχει ενώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους για να υπηρετήσουν μια όμορφη ιδέα και αυτή να γίνει πραγματικότητα.
The ‘Social Conservatory’ is a collective of professional musicians in Athens and who offer free music courses to anyone who wants to learn music but lacks the financial resources. It has 66 teachers and 100 students of various ages and backgrounds. This initiative, based on the values of solidarity and collaboration, manages through the power of music to bring together all these different people; and as they gradually come together around a beautiful idea, they serve it and it becomes real.

Σκηνοθεσία
: Θέκλα Μαλάμου | Αλεξάνδρα Σαλίμπα
Δ/νση Φωτογραφία
ς: Θέκλα Μαλάμου
Σενάριο
: Θέκλα Μαλάμου | Αλεξάνδρα Σαλίμπα
Μοντάζ: 
Ιωάννα Πογιαντζή
Μιξάζ
: Γιάννης Γιαννακόπουλος
Παραγωγή Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Έλντα, μια γέννα | 40’ | 2015 | Αθήνα

Η Έλντα είναι μαία και πιστεύει ότι η γέννηση μπορεί να είναι μια «ήπια» και ολοκληρωμένη εμπειρία όταν στις γυναίκες έχει δοθεί επαρκής προετοιμασία, φροντίδα και υποστήριξη. Στους σημερινούς γρήγορους ρυθμούς , παρά την πρόοδο της ιατρικής , διασφαλίζοντας τη σωματική και συναισθηματική φροντίδα των εγκύων γυναικών και των νέων οικογενειών εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα τόσο απλή που μπορεί να ξεχαστεί . Μια γυναίκα δεν χρειάζεται να μάθει πώς να γεννάει· το σώμα της, είναι οργανωμένο και τέλεια ρυθμισμένο για αυτή τη δουλειά. Είναι, όμως, σημαντικό να γνωρίζει η ίδια αλλά και αυτοί που την φροντίζουν, πως μπορούν να δουλέψουν, αποφεύγοντας να παρεμποδίσουν την έμφυτη γνώση, την κινητήρια δύναμη και κατεύθυνσή της για την γέννα.

Σκηνοθεσία: Χρήστος Ξενιτόπουλος
Σενάριο
:Χρήστος Ξενιτόπουλος
Φωτογραφία
: Έλενα Μαργαριτίδη
Μοντάζ
: Ιωάννα Πογιαντζή
Μιξάζ: Γιάννης Γιαννακόπουλος
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Έγκλειστα ίχνη | Confined Traces | 3’|2013
Σκηνοθεσία: Ροζαλία Λέρα

Το 1957 διαµορφώθηκαν τα άδεια κτίρια του ιταλικού ναυαρχείου στη Λέρο και μετατράπηκαν σε µια αποικία ψυχασθενών µε στόχο την απασχόλησή τους σε γεωργικές ασχολίες, και συγχρόνως τη «λύση» του προβλήματος της υπερπληρότητας των δημοσίων ψυχιατρείων. Έτσι αρχίζουν οι μαζικές αποστολές ανθρώπων με ψυχικά προβλήματα με αρματαγωγά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, μέχρι που ξέσπασαν καταγγελίες για τις κακές συνθήκες διαβίωσης που τελικά οδήγησαν στην εγκατάλειψη των κτιρίων. Έμειναν όμως τα ίχνη των εγκλείστων ασθενών, οι ζωγραφιές τους και οι απολιθωμένες τους κραυγές να θυμίζουν αυτή τη μαύρη σελίδα στην ιστορία της ψυχικής υγείας στη χώρα μας.
In 1957, the idea was formed to turn the empty buildings of the Italian admiralty in Leros into a colony of psychiatric patients in order to occupy them with farming tasks, thus “solving” the problem of overcrowded public psychiatric hospitals. Numerous people with severe mental illnesses were dispatched there in tank landing ships of the Navy, until accusations about the poor living conditions led to the cessation of patients’ transportation to Leros.. Those buildings became deserted, yet the inpatients’ traces, their paintings and their petrified cries remained, simply to remind this black page in the history of mental health in our country.

Μπίλης | 12′ | 2016 | Κρήτη

Ο Βασίλης είναι γεωργός, βιοκαλλιεργήτης, μάστορας παλιών αυτοκινήτων και μαχητής για τα κοινωνικά δικαιώματα. Πάνω από όλα όμως είναι μια ψυχή που έχει βρει τον τόπο της μέσα από την επαφή της με τη φύση και την καλλιέργεια της, και αντανακλά μέσα από μια δική της βιωμένη αλήθεια για την αναγκαιότητα σήμερα περισσότερο από ποτέ, της σύνδεσης του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο.

O Άνθρωπος Σπίτι του | Man at home | 45΄ |2015 | Αθήνα

O Μάσσιμο είναι από την Αιθιοπία και ζει σαν άστεγος για περισσότερο από 2,5 χρόνια σε μια γειτονιά της Αθήνας. Περνά τις ώρες του ζωγραφίζοντας ακατάπαυστα μέσα στο παραπήγμά του, ενώ ταυτόχρονα βρίσκει την τροφή του αλλά και τα χρώματα για τα έργα του στους κάδους απορριμμάτων ενός σουπερμάρκετ.
Massimo is from Ethiopia and lives as a homeless person for more than two and a half years in an Athenian neighborhood. He spends his time painting relentlessly in his booth while finding food and colors for his paintings in a supermarket’s garbage can.

Σκηνοθεσία: Στρατής Βογιατζής | Κωνσταντίνος Κουκούλης
Φωτογραφία: Στρατής Βογιατζής
Μουσική- Μιξάζ
: Alcalica
Μοντάζ: 
Ιωάννα Πογιαντζή
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Μουσική: o Φάρος του Κόσμου | 12′ | 2016 | Θεσσαλονίκη

 H ταινία “Μουσική: o Φάρος του Κόσμου” κινηματογραφήθηκε από τα παιδιά του κέντρου προστασίας ανηλίκων “ΡΟΜ”: “Φάρος του Κόσμου”, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής δράσης ” Εργαστήρι Ιστοριών” / Story Lab του Caravan Project, που έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 2016 στη Θεσσαλονίκη. Η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της μουσικής στην καθημερινότητα των μικρών παιδιών Ρομά στον οικισμό τους στον Δενδροπόταμο, στη Θεσσαλονίκη.

Μετέωροι άνθρωποι | Suspended People| 29’| 2015 | Δροσερό. Ξάνθη

Η ταινία ακολουθεί την πορεία της Σαμπιχά, μιας χαρισματικής γυναίκας που ζει στην καρδιά του οικισμού των Ρομά στο Δροσερό της Ξάνθης. Η Σαμπιχά αποφασίζει να κινητοποιηθεί ενάντια στα προβλήματα που βλέπει γύρω της: δημιουργεί έναν σύλλογο γυναικών με σκοπό να μάχεται εναντίον της άνισης μεταχείρισης εναντίον των Ρομά, αλλά και προσπαθώντας να αλλάξει στερεότυπα και καθεστώτα μέσα στην ίδια της την κουλτούρα.
This film follows Sabiha, a really charismatic woman living in the heart of a Roma settlement in Xanthi, as she decides to take action against all that was going wrong around her; she forms a women’s association fighting against discrimination against Romas but also trying to change established norms within the Romani culture itself.

Σκηνοθεσία
: Στρατής Βογιατζής | Θέκλα Μαλάμου
Δ/νση Φωτογραφίας: Θέκλα Μαλάμου |Στρατής Βογιατζής
Μουσική
:Χρύσανθος Χριστοδούλου:
Μοντάζ: Στρατής Βογιατζής | Θανάσης Σπυρόπουλος
Μιξάζ: 
Γιάννης Γιαννακόπουλος
Παραγωγή: Caravan Project
Aποκλειστικός Δωρήτης του Caravan Project: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Hβη | 22′ | 2016 | Κρήτη

 Η Ηβη είναι τρανσέξουαλ και ακτιβίστρια που μάχεται για τα κοινωνικά δικαιώματα των τραβεστί. Πίσω όμως από τους κοινωνικούς ρόλους που ενσαρκώνει, η Ηβη είναι μια βαθειά ανθρώπινη παρουσία που λαχταρά να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Σ’ αυτό το φιλμ μας μιλάει για το προσωπικό της ταξίδι, τον εαυτό που επιθυμεί να κατακτήσει, τα όχι που καλείται να υπηρετήσει απέναντι σε μια υποκριτική, μικροαστική κοινωνία.

Άχρονος Τόπος | Timeless Life | 5′ |2014 | Αρκιοί
Σκηνοθεσία:  Στρατής Βογιατζής

Ένα από τα νησιά με τους λιγότερους κατοίκους στην Ελλάδα, μόλις σαράντα, είναι οι Αρκιοί. Το μήκος του νησιού δεν ξεπερνάει τα έξι χιλιόμετρα και το πλάτος τους σε κανένα σημείο δεν είναι μεγαλύτερο από δύο χιλιόμετρα. Εκεί ζει η οικογένεια Παντελίδη, μια οικογένεια κτηνοτρόφων. Η κυρία Αναστασία και οι τρεις γιοι της, φροντίζουν καθημερινά τα ζώα τους, ασχολούνται με το νοικοκυριό και περιποιούνται διαρκώς τις πέτρινες μάντρες τους που καταρρέουν με το πέρασμα του χρόνου. Παρατηρώντας τους δημιουργείται η αίσθηση ότι συμμετέχουν σε ένα ιδιότυπο, αρχέγονο τελετουργικό το οποίο επαναλαμβάνεται το ίδιο, αέναα, σε αυτόν τον άγονο τόπο.
One of the less populated islands of Greece is Arki, counting just 40 residents. The length of this island is not more than 6 km, and its width at no point is bigger than 2 km. There resides Pandelides family, a family of farmers. Mrs. Anastasia and her three sons look after their animals on a daily basis, do the household and constantly take care of their stone fences that start to collapse over time. They seem to participate in a peculiar, primordial ritual in this sterile land.

Γαϊδουρινός Άνθρωπος | 9’ | 2016 | Αλεξανδρούπολη

Ο Κώστας λατρεύει τα γαϊδούρια. Πιστεύει ότι τα συμπαθή αυτά τετράποδα έχουν μια ευλογία, και δαπανά τον περισσότερο χρόνο του, φροντίζοντας αυτά τα συμπαθή τετράποδα. Συναντά στα γαϊδούρια όλες εκείνες τις αρετές που πιστεύει ότι πρέπει να διδαχθεί ο άνθρωπος από αυτά όπως είναι η στοργικότητα, η υπομονή, η εργατικότητα, η ταπεινότητα και… η ξεροκεφαλιά.

Ιστορίες της Κρήτης | 23 ‘| 2015

Θα παρακολουθήσουμε δυο ιστορίες από την Κρήτη που ολοκληρώθηκαν στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής δράσης του Caravan Project “Εργαστήρι Ιστοριών” / Story lab που πραγματοποιήθηκαν στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο αντίστοιχα. Η πρώτη αφορά το Πάσχα των νεκρών, μια γιορτή προς τη μνήμη των νεκρών που συμβαίνει κάθε χρόνο τη Δευτέρα του Πάσχα στο χωριό Τύλισος. Στη συνέχεια θα παρακολουθήσουμε ένα μικρό ντοκιμαντέρ που αφορά τον παπά του χωριού του Αγίου Βασιλείου και την αντίσταση των κατοίκων του χωριού στα σχέδια μιας πολυεθνικής να εγκαταστήσει μεγάλου μεγέθους ανεμογεννήτριες (ΒΑΠΕ) στην περιοχή.

Νίδα | 28′ | 2016 | Κρήτη

Όλα στη Νίδα φαίνονται σαν αδιάσπαστα στοιχεία μιας αγαστής συμφωνίας, όπου τίποτα δεν μπορεί να αφαιρεθεί, τίποτα δεν μπορεί να μείνει παράταιρο: η ανθρώπινη παρουσία των βοσκών, τo κουδούνισμα των προβάτων μέσα στην εκκωφαντική κενότητα του τοπίου, η μαύρη κορφή που στέκει εκεί απρόσιτη, το άχρονο οροπέδιο που μοιάζει να μην έχει μνήμη, τα σμιλευμένα βράχια τοποθετημένα σα γλυπτά στο σώμα της και φυσικά ο Δίας που ακόμα θαρρείς διαφεντεύει την επικράτειά του και ορίζει με την παρουσία του το μέτρο. Σαν προσκυνητές βρέθηκαμε στον τόπο της Νίδας προσπαθώντας ταυτόχρονα να αφηγήθουμε τη δική μας μαρτυρία σε αυτόν τον ιερό τόπο.

Σόλων |24’| 2014

Ο Σόλων Λέκκας γεννήθηκε το 1946 στην Πηγή της Λέσβου, αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση ερασιτέχνη, αυτοδίδακτου τραγουδιστή. Τραγουδά παραδοσιακά τραγούδια της Μυτιλήνης, μικρασιάτικα καθώς και αμανέδες. Ο Σόλωνας, χτίστης και λιθοξόος στο επάγγελμα, πρεσβεύει μια εποχή που χάνεται και που με την χαρακτηριστική φωνή του την τραγουδάει και την προσφέρει απλόχερα στις επόμενες γενιές, μας μεταφέρει με τους αμανέδες τον διαχρονικό επίγειο πόνο του ανθρώπου, διασώζοντας μουσικούς θησαυρούς που έχουν μπολιαστεί στο χώμα της Λέσβου και γενικότερα στο βορειοανατολικό Αιγαίο.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Αδρίμης
Κάμερα: Γιάννης Αδρίμης – Αλεξάνδρα Σαλίμπα
Μοντάζ: Δημήτρης Αχλιόπτας

Οι ταινίες “Ιστορίες της Κρήτης”, “Μουσική: o Φάρος του Κόσμου” και η “Πνοή της Πόλης”, είναι ταινίες που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο των “Εργαστηρίων Ιστοριών” και των “Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων” του Caravan Project.