</p>
Nα ζει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα, ήταν το αντάλλαγμα που πλήρωσε αρχικά ο Roy, για να αφήσει πίσω του τον πόλεμο στο Ιράκ και να αναζητήσει προς την δύση μια πιο ήρεμη ζωή. Τα είχε καταφέρει χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, είχε την σταθερή δουλειά του και μπορούσε να νοικιάζει ένα σπίτι στην Αθήνα.»Έβλεπα τους αστέγους στο δρόμο και πίστευα πως ήταν τεμπέληδες ή παράνομοι» μας είπε. Ίσως αυτή είναι η εύκολη σκέψη που θα λειτουργήσει σαν ασπίδα, για να κρατάμε σε απόσταση τον φόβο, μη τυχόν και βρεθούμε στην άλλη πλευρά. Όσο βαθαίνει η κρίση, η εύρεση δουλειάς ήταν σχεδόν αδύνατη.
Μερικούς μήνες μετά κατέληξε στο δρόμο.Περιφερόμενος, συνάντησε τυχαία τους ανθρώπους της Μ.Κ.Ο Κλίμακα να ετοιμάζονται να κοιμηθούν έξω, μαζί με τους αστέγους στα πλαίσια της δράσης «sleep out». Είχε βρει την διέξοδο του. Δεν ήθελε μοναχά να βοηθηθεί, αλλά και να βοηθήσει. Αεικίνητος, φιλότιμος, εργατικός και οργανωτικός, ο Roy, φέρνει εις πέρας καθημερινά το γεμάτο πρόγραμμα του στην Κλίμακα, εθελοντικά. Η προσφορά του, προς τους ανθρώπους που βιώνουν την ίδια κατάσταση, είναι η πηγή που αντλεί την ψυχική του δύναμη.